mandag, mai 22, 2006

Sykkelbru eller undergang?

Transportsyklistar likar seg best på ein god sykkelveg som tek den kortaste linja mellom start og mål, er høveleg flat, har god asfalt og er utan hindringar. Altså er eit nedlagt jernbanespor ein idell sykkelveg. Der sykkeltrafikken har fått prioritet på ei lengre strekning, kan det kan verta flyt i syklinga, og sykkelen kjennest som eit utruleg effektivt transportmiddel. På sykkelvegen frå Midtun skule til Hop og vidare innover mot Fjøsanger er det mogleg å oppnå denne suverene kjensla. Sykkelbrua over Fanavegen er med på å forsterka denne opplevinga.

Ved Fjøsanger har ein ikkje klart å få til den same flyten i sykkelvegen ved kryssing av bilvegane. Her tek sykkelvegen først ein tur ned i ein undergang og litt lenger framme opp i lufta på ei bru over hovudvegen. Undergangar er ei utfordring både i høve til tryggleikskjensle og vedlikehald. Vatn, grus og slam har lett for å samle seg her. Men er du kunstinteressert kan grafittidekorasjonar i undergangar vera ei oppleving dersom dei blir respektert. Her på Fjøsanger fann eg nellom anna denne veggdekorasjonen. Du har sikkert sett noko liknande andre stader.

Så kva er best? Ingeniørskunsten i brukonstruksjonane eller veggmaleria i katakombene?

Ingen kommentarer: