Ikkje i dag heller

Dagens sykletiljobben-tur er ei markering av at det er ein månad sidan aksjonen starta 27.april. Skodda ligg berre enno tjukkare over Gaupåsvatnet. Eg skremmer ei kråke som har fått tak i innhaldet i eit bosspann, og blir innhenta av ein meir proff syklist. Sirkusplakatane heng framleis på lyktestolpane her og der, og eit par nye små oppslag er komne opp: "Marsjhelg i Arna" ser det ut til at det står. Ved Langavatnet kjem sola og skodda må trekkja seg attende.

Langavatnet renn ut i Dalaelva, og eit lite stopp ved brua høyrer med. Vidare tek eg sikte på ein roleg tur med innlagt kaffipause på xy-stasjonen i Åsane. Der kan eg konstatera kva oppslag avisene har. Eg unner meg ein liten omveg gjennom Åsane senter, som ikkje skal livna til på fleire timar enno. Men slik er det ikkje. Det er no IKEA-varene kjem. Fleire trailarar er i ferd med å manøvrera seg inn på plassen for å gjera klar til avlessing. Klokka er 06.45. Fredag startar salget står det, altså i dag. Ved Arken står ein byggjekran, kva no det skal bety. Litt av kvart å få med seg tidleg ein morgon, både av smått og stort, men eg skal vidare.

I det eg trillar nedover gjennom Tertneskrysset, framleis med kaffikoppen i handa, der kjem han, sykkeltravaren, han som eg prøvde å hengja på 5.mai. Eg brukar å ta venstre sida, som har fortau her. Han brukar sjølvsagt køyrebana. Dermed er han langt nede i bakken før eg får plassert koppen i sykkelveska og kan auka farten. Eg skimtar han framleis så vidt framme langs med golfbana. Rundt svingane i Ervik held eg god fart, og ved båthamna i Eidsvåg ser eg han framleis der framme i neste sving.
Men no vert det motbakke. Han snur seg ikkje, men krøkjer seg fram over styret. Sjølv om eg no har vore på sykkelen i 1 time og 20 min., meiner eg å krefter nok til at han ikkje skal få særleg større forsprang. No kjem og "den store syklisten", som det ikkje nyttar å prøva seg på. I dag snur han seg og helsar "gomåren", som om han vil gje meg ei oppmuntring. Når eg rundar Eidsvågneset og ser framover mot Lønborg, er både han og Rolf'en ute av syne. I siste bakken opp til busstoppet ved NHH gulpar eg kaffi og greier ikkje å halda oppe farten. Men no veit eg korleis det skal syklast for å koma snøggast mogleg gjennom sentrum. Kanskje eg kan spara nokre sekund der. Men eg ser ikkje snurten av Rolf'en før eg let heisen stoppa på veg opp for å sjå om han er på plass. Der kjem han i døropninga, enno ikkje ferdig skifta, men likevel. Eg var ikkje langt etter i dag, du.